Biografie

Florian Marciniak - patron 72 BDH "KONAR" - ps. Jerzy Nowak, J. Krzemień, Szary, Flo (ur. 4 maja 1915 w Gorzycach koło Czempinia – zm. 21 lutego 1944 w obozie koncentracyjnym Gross-Rosen) – instruktor harcerski w stopniu harcmistrza, pierwszy naczelnik Szarych Szeregów.

Od najmłodszych lat należy do harcerstwa. 10 maja 1938 roku zostaje najmłodszym harcmistrzem w ZHP. Był także drużynowym 21 PDH im.. W momencie wybuchu II Wojny Światowej pracuje w Pogotowiu Harcerzy w Poznaniu, jednak po kapitulacji miasta, 8 września 1939 roku przenosi się do Warszawy, gdzie pełni funkcję komendanta Wojennego Pogotowia Harcerzy. 27 września, jeszcze przed kapitulacją stolicy, zostaje naczelnikiem „Szarych Szeregów”. Wprowadza zasadę „wychowania przez walkę” działającą w ramach programu „Dziś – Jutro – Pojutrze”. W marcu 1943 roku bierze udział w przygotowaniach do „Akcji pod Arsenałem”. 6 maja 1943 roku został aresztowany w Warszawie przez poznańskich funkcjonariuszy Gestapo. Podczas przesłuchań nie wydał żadnego ze swoich współpracowników. Zostaje umieszczony w celi nr 66 „Fortu VII”. Harcerze chcąc odbić Marciniaka zawiązują stowarzyszenie „Białej Róży”. Ich plany nie powiodły się. 18 lutego 1944 roku były naczelnik Szarych Szeregów trafia do obozu w Żabikowie, a następnie do obozu koncentracyjnego w Gross-Rosen. Tam 20, lub 21 lutego 1944 zostaje zamordowany.


Robert Stephenson Smyth Baden-Powell, Bi-Pi (ur. 22 lutego 1857 w Londynie, Wielka Brytania - zm. 8 stycznia 1941 w Kenii) - twórca i założyciel skautingu, żołnierz, pisarz. Naczelny Skaut Świata.

Baden-Powell urodził się w brytyjskim Londynie, w dzielnicy Paddington.
Karierę wojskową rozpoczął w 1876 roku jako zwykły żołnierz. Do jego głównych osiągnięć należy, trwająca 7 miesięcy, obrona miasta Mafeking w latach 1899-1900 podczas wojny przeciwko Burom. Podczas obrony stworzył on oddział chłopców, którzy uczestniczyli w służbie pomocniczej jako łącznicy czy wartownicy. Podczas tego eksperymentu zauważył on, że można powierzyć młodym osobom odpowiedzialne zadania pod warunkiem poważnego traktowania ich.
W 1907 roku postanawia zorganizować obóz dla chłopców na wyspie Brownsea, gdzie sprawdza skuteczność swoich metod, m.in. systemu zastępów. W 1908 roku wydaje książkę "Scouting for Boys" ("Skauting dla chłopców"). W 1909 roku rozpoczyna swą działalność ruch skautek - dziewcząt. W 1910 roku Robert Baden-Powell prosi o pomoc w prowadzeniu żeńskiej organizacji swoją siostrę, Agnes. W 1912 roku Baden-Powell bierze ślub z Olave St. Clair Soames.
W 1920 roku skauci podczas pierwszego Jamboree obierają Roberta Baden-Powella Naczelnym Skautem Świata.W posiadłości Gilwell Park zorganizowano międzynarodowy ośrodek skautowy. Bi-Pi zmarł w Kenii, 8 stycznia 1941 roku, gdzie od 1939 roku poddawał się leczeniu.

Andrzej Juliusz Małkowski (ur. 31 października 1888 w Trębkach k. Kutna, zm. 15/16 stycznia 1919) - jeden z twórców, wybitny instruktor i teoretyk harcerstwa, działacz polskich organizacji młodzieżowych i niepodległościowych.
Pochodził z rodziny patriotycznej. Był członkiem zarządu głównego "Eleuterii" oraz członkiem zwykłym "Eleusis", "Zarzewia" i "Sokoła",
W listopadzie 1909 roku rozpoczyna, za karę, tłumaczenie książki Roberta Baden-Powella "Skauting dla chłopców" ("Scouting for Boys"). Małkowski staje się entuzjastą skautingu.
Zostaje także członkiem składu Komendy Skautowej, a następnie Naczelnej Komendy Skautowej we Lwowie. Od 1911 roku wydaje czasopismo "Skaut". W 1913 roku Małkowski organizuje wyjazd polskich skautów na III Wszechbrytyjski Zlot Skautów. Nad polskim obozem powiewa flaga z białym orłem. Powszechnie używa się nazwy kraju wymazanego z map politycznych świata. BiPi nagradza Małkowskiego medalem "Za zasługi".
W 1913 roku przenosi się do Zakopanego, gdzie żeni się z Olgą Drahonowską. Tworzy tam niezależny ośrodek harcerski.W listopadzie 1918 roku ginie w wyniku zatonięcia statku.

Olga Drahonowska-Małkowska (ur. 1 września 1888, zm. 15 stycznia 1979) – jedna z twórczyń harcerstwa, instruktor.Latem 1911 roku we Lwowie zakłada pierwszą żeńską drużynę harcerską oraz zostaje komendantką w Naczelnej Komendzie Skautowej do 1912 roku. Druhna Olga współtworzyła także hymn ZHP. W 1927 roku zostaje nadany jej stopień harcmistrzyni Rzeczpospolitej. W międzyczasie zdobywa odznaczenia państwowe: Krzyż Oficerski Orderu Polonia Restituta oraz Krzyż NiepodległościOlga Małkowska zmarła 15 stycznia 1979 roku. Pochowana została na zakopiańskim cmentarzu przy ulicy Nowotarskiej.

 Kamiński Aleksander, pseudonimy Bambaju, Juliusz Górecki (1903-1978), polski pedagog, pisarz, historyk. Znany działacz harcerski.

Współorganizator Szarych Szeregów w czasie okupacji.
Od 1945 do 1948 wiceprzewodniczący ZHP, w latach 1956-1958 przewodniczący Naczelnej Rady Harcerskiej. Pracownik naukowy katedry pedagogiki społecznej Uniwersytetu Łódzkiego, profesor od 1962.
Autor utworów dla młodzieży, np. Książki wodza zuchów (1933), Andrzeja Małkowskiego (1934), konspiracyjnie wydanych głośnych Kamieni na szaniec (1943) - o walce z Niemcami oddziałów harcerskich związanych z Armią Krajową.

Św. Jerzy - męczennik, patron rycerzy oraz skautingu (harcerstwa). Główny patron Anglii, Gruzji i Litwy, jeden z Czternastu Świętych Wspomożycieli.


Jan Bytnar, ps. Rudy, Czarny, Janek, Krokodyl (ur. 6 maja 1921 w Kolbuszowej, zm. 30 marca 1943 w Warszawie) – instruktor w stopniu harcmistrza, podporucznik AK.
W wieku 12 lat wstąpił do 23 WDH „Pomarańczarnia” im. Bolesława Chrobrego. W 1936 roku został przybocznym. W 1938 roku zdobywa stopień HR. Podczas wojny otrzymuje stopień podharcmistrza Od wiosny 1941 roku dowodzi hufcem „Ochota” w Warszawie, który działa w ramach organizacji małego sabotażu „Wawer”. Podczas działań Bytnar zerwał hitlerowską flagę z budynku Zachęty oraz namalował kotwicę „PW” na Pomniku Lotnika w Warszawie. W listopadzie 1942 roku obejmuje dowództwo nad hufcem SAD Grup Szturmowych. Uczestniczy w akcjach GS, m.in. w noc sylwestrową z 1942 na 1943 rok w akcji Wieniec II, której celem było wysadzenie pociągu z transportami broni dla Niemców. 23 marca 1943 roku zostaje aresztowany przez Gestapo. 26 marca zostaje odbity przez GS podczas akcji pod Arsenałem. Umiera 4 dni później, przez obrażenie odniesione podczas przesłuchań. Podczas śledztwa nie zdradza żadnej tajemnicy podziemia.Po śmierci zostaje odznaczony Krzyżem Walcznych. Otrzymuje również stopień harcmistrza i podporucznika. Grób Bytnara znajduje się na Powązkach Wojskowych w Warszawie.